ÍNDEX

 

ÍNDEX

 

0. Introducció ........................................................................................................................................................                I

 

I. Epigrafia Llatina

Arasa i Gil , F.: “El mil·liari de Borriol (la Plana Alta, Castelló) en una carta de F. Vallés, Baró

de la Pobla Tornesa i la Serra d’En Galzeran, al botànic A. J. Cavanilles”.........................................                1

Castillo, C.: Seviri Augustales en la región meridional del conventus Tarraconensis....................      19

Del Hoyo , J.: “Nuevo estudio del carmen epigraphicum de Pomponio”...............................................     27

Encarnação , J. d’: “A epigrafia romana do País Valenciano”.................................................................   43

Ferragut , C. i Museros, L.: “Inscripción inédita de un beneficiarius consularis en Carthago

Nova”................................................................................................................................................................     53

Gómez Pallarès , J.: “L’Epitafi de Justinià de València (IHC 409 = ILCV 1902):

Notes Complementàries de Lectura”..........................................................................................................        61

Gómez Pantoja , J. i García Palomar, F.: “El culto a Hércules y otras novedades epigráficas

en San Esteban de Gormaz (Soria)”............................................................................................................        73

Hernández Pérez , R.: “Sobre una antigua inscripción dialogada de Carthago Nova con

un hapax morfosintáctico ( uisitum uenisti)”..............................................................................................    103

Mayer i Olivé , M.: “Una inscripció cristiana d’Andalusia conservada a Barcelona”..........................    111

Seguí , J. J., Melchor, J. M. i Benedito, J.: “Hallazgo en Valencia de una cabeza infantil

con marca epigráfica”.....................................................................................................................................    119

Stylow , A. U. i Gimeno Pascual, H.:Minima de instrumento domestico ”......................................    133

 

II. Epigrafia Grega

Melero, A .: “Un óstrakon en griego de la Almoina de  Valencia”...........................................................    155

Redondo J.: “Assaig d’interpretació d’una inscripció poètica de Sagunt”...............................................    161

 

III. Humanisme i altres Epigrafies

Barceló , C.: “Làpida funerària de Murbatir (Sagunt, segle X)”...............................................................    169

Casanova , E.: “L’antroponímia en les inscripcions dels cementeris valencians”..................................    179

Casanovas Miró , J.: “Algunas observaciones sobre el texto del epitafio hebreo

saguntino, supuestamente atribuido a un jefe militar de Amasías” .......................................................   187

Gil , L.: “Algo más sobre Juan Parthenio Tovar”............................................................................................    205

Gómez Font , X.:De codicibus librisque antiquis ad res epigraphicas inlustrandas”........................    215

Velaza , J.: “En torno a la tradición manuscrita de la epigrafía ibérica: MLH III F.3.3 y el

manuscrito de Dempere”...............................................................................................................................    235           

 

IV. Abstracts ...........................................................................................................................................................    241

Comandes/Pedidos/Order to

 

Abstracts

 

I. Epigrafia Llatina

 

Arasa i Gil , F.: El mil·liari de Borriol (la Plana Alta, Castelló) en una carta de F. Vallés, Baró de la Pobla Tornesa i la Serra d’En Galzeran, al botànic A. J. Cavanilles

A través de la noticia de una de las primeras transcripciones del conocido miliario de Borriol dedicado al emperador Decio se pone de relieve el importante papel que los ilustrados valencianos del s. XVIII, como el propio Vallés, desempeñaron en el campo de la epigrafía. Se añade, además, una nueva lectura de dicha inscripción.

Through the discovery of one of the first transcriptions of the well-known Borriol milliary dedicated to emperor Decius, the important role that the Valencians of the Enlightenment in the 18th century, such as Valdés, played in the field of epigraphy is emphasised. It includes, moreover, a new reading of this inscription.

 

Castillo, C.: Seviri Augustales en la región meridional del conventus Tarraconensis

 

Aunque son escasas, las inscripciones relativas a los Seviri Augustales conocidas en la región del Levante dejan entrever el rol del sevirato en la promoción social de las familias. Es el caso de Q. Sertorius Abascantus en Valentia y de M. Porcius Theopompus en Dertosa.

Este estudio propone: a) la interpretación de la presencia de la palabra sevir en un epitafio, como índice de la evolución que experimenta esta institución hacia una corporación de los antiguos Seviri cuyo honor perdura; b) una hipótesis para interpretar el significado del adjetivo primus que acompaña a veces al título de Sevir.

 

Bien qu‘elles soient peu nombreuses, les inscriptions concernant les Seviri Augustales connues dans la région du Levant laissent entrevoir le rôle du sévirat dans la promotion sociale des familles. C‘est le cas de Q. Sertorius Abascantus à Valentia et de M. Porcius Theopompus à Dertosa.

Cette étude propose: a) l’interprétation de la présence du mot sevir sur une épitaphe, comme index de l‘évolution accomplie dans le sein de cette institution vers une corporation des anciens Seviri, dont l‘honneur perdure; b) une hypothèse pour interpreter la signification de l’adjectif primus qui accompagne parfois le titre de Sevir.

 

Del Hoyo, J.: Nuevo estudio del carmen epigraphicum de Pomponio

 

Revisión de un epitafio poético procedente de Valencia de Don Juan (León), del s. III, que constituye un claro «ejemplo» no sólo del latín popular de la Hispania de esa «época» sino también de la distinta concepción formal por parte de quien inscribe el texto entre el carmen y sus subscripta en prosa.

 

Revision of a 3rd century poetic epitaph from Valencia de Don Juan (León), which is a clear example not only of the popular Latin of the Hispania of that time, but also of the different formal concept of the scriptor of the text between the carmen and its subscripta in prose.

 

Encarnação , J. d’: A epigrafia romana do País Valenciano

 

Tras repasar buena parte de la obra de J. Corell, se centra en la más reciente de sus publicaciones, el corpus de Ilici, Lucentum, Allon y Dianium, para ofrecer una nueva perspectiva con respecto a sendas inscripciones de la Vila Joiosa, además de un grafito sobre tegula que resultará ser la minuta de una inscripción sepulcral.

 

After reviewing a good part of J. Corell’s works, this article focuses on the most recent of his publications, the corpus of Ilici, Lucentum, Allon and Dianium, in order to offer a new perspective regarding both inscriptions of the Vila Joiosa, besides a graphite on a tegula which will be proved to be the minute of a sepulchral inscription.

 

Ferragut, C. i Museros, L.: Inscripción inédita de un beneficiarius consularis en Carthago Nova

 

Nueva inscripción sepulcral de mediados del s. II d.C. procedente de Cartagena en la que destaca la mención a un beneficiario consular. Su particular hallazgo y sus características internas–extrañas en esa zona– hacen dudar de su verdadero origen geográfico.

 

A new sepulchral inscription of the mid-2nd century (A.D.) from Cartagena, in which a consular beneficiary is given due prominence is analysed. Its particular finding and internal characteristics, rare in that area, make us doubt about its true geographical origin.

 

Gómez Pallarès , J.: L’Epitafi de Justinià de València (IHC 409 = ILCV 1902): Notes Complementàries de Lectura

 

Se realiza un nuevo estudio del epitafio poético, conservado únicamente en un manuscrito de Justiniano, obispo de Valencia. Inscripción probablemente del s. V, el autor recoge incluso la posibilidad de que dicho texto jamás hubiese llegado a ser inscrito sobre piedra.

 

Preserved only in a manuscript, a new study of the poetic epitaph by Justiniano, bishop of Valencia, is carried out. The author mentions the possibility that the text of this inscription, probably from the 5th century, was never carved in stone.

 

Gómez Pantoja , J. i García Palomar, F.: El culto a Hércules y otras novedades epigráficas en San Esteban de Gormaz (Soria)

 

Edición de diez nuevas inscripciones halladas entre 1995 y 2000, procedentes de San Esteban de Gormaz (Soria), que confirman la existencia en época romana, bien en San Esteban o en sus alrededores, de un importante lugar de culto a Hércules.

 

This edition of ten new inscriptions found between 1995 and 2000 in San Esteban de Gormaz (Soria), confirms the existence in the Roman period, either in San Esteban or surroundings, of an important workship place in honour to Hercules.

 

Hernández Pérez , R.: Sobre una antigua inscripción dialogada de Carthago Nova con un hapax morfosintáctico ( uisitum uenisti)

 

Se revisa una inscripción sepulcral de Cartagena y datable como del s. I a.C. especialmente interesante por estar compuesta en forma de diálogo –sólo existen dos testimonios más de esta práctica en Hispania-    y por presentar una forma de supino, visitum, sin paralelos.

 

A 1st century B.C. sepulchral inscription from Cartagena, is revised. It is specially interesting due to the fact that it is in the form of dialogue–there are only two instances of this practice in Hispania- and that it has an unknown form of supine, visitum, inside.

 

Mayer i Olivé , M.: Una inscripció cristiana d’Andalusia conservada a Barcelona

 

Edición de una inscripción funeraria cristiana inédita, probablemente del s. VII, procedente de una colección particular de Barcelona y que podría ser originaria de la provincia de Sevilla. Presenta numerosas particularidades tanto en su formulario como desde el punto de vista lingüístico.

 

Edition of an unknown Christian funerary inscription, possibly from the 7 th century, belonging to a private collection in Barcelona, that could have come from the province of Sevilla. It presents several peculiarities both in its formulary and from the linguistic perspective.

 

Seguí, J. J., Melchor, J. M. y Benedito , J.: Hallazgo en Valencia de una cabeza infantil con marca epigráfica

 

Noticia del hallazgo de una cabeza infantil de mármol perteneciente a una escultura funeraria romana, en una excavación de Valencia en 1999, en la que se aprecian restos de lo que pudiera ser algún tipo de marca de factura. Incluye un análisis petrográfico de la pieza.

 

Presentation of the finding of a marble child head from a Roman funerary sculpture in an excavation in Valencia in 1999, in which there are remainings of what could have been some type of authorship mark is emphasised. It includes a petrographic analysis of the sculpture.

 

Stylow, A. U. y Gimeno Pascual, H.: Minima de instrumento domestico

 

Partiendo de un sello conservado en Madrid con el cognomen Pescenninus, que Hübner dio por falso y del que sólo se conocían dos paralelos, se acaba por reducir esos tres testimonios a una única pieza con un ajetreado pasado. Además, se da noticia de tres nuevos sellos, dos anillos y un cuchillo de época visigoda con sendas inscripciones en ambos lados de la hoja.

 

Starting with the analysis of a seal kept in Madrid with the cognomen Pescenninus, wich Hübner considered a fake and existing only two other similar pieces, these three tokens are thought to be the same object with an eventful past. Apart from this three new seals, two rings and a visigothic knife with inscriptions on both sides of the blade are presented.

 

II. Epigrafia Grega

 

Melero, A.: Un óstrakon en griego de la Almoina de  Valencia

 

Edición y estudio de un graffito griego hallado en las excavaciones de la Almoina (València)

 

Edition and study of a Greek graphite found in the excavations at the Almoina (València)

 

Redondo J.: Assaig d’interpretació d’una inscripció poètica de Sagunt

 

Nuevo análisis y reflexión acerca del fragmento de una pequeña inscripción poética griega de carácter funerario, procedente de Sagunto, en la que, al parecer, el difunto se dirigiría en primera persona a una de las musas. ss. I-III d.C.

 

A new analysis and revision about the fragment of a small Greek poetic funerary inscription from Sagunto, where it seems that the dead addressed one of the muses in first person (1st-3rd centuries A.D.).

 

 

III. Humanisme i altres Epigrafies

 

Barceló, C.: Làpida funerària de Murbatir (Sagunt, segle X)

 

Además de la lectura y edición de una nueva inscripción funeraria árabe del s. X que reutiliza la parte posterior de una inscripción latina, se ofrece un repaso a las diversas teorías existentes sobre el nombre árabe de la ciudad en que se halló, Sagunto, y sus posibles etimologías.

 

Apart from the reading and edition of a new Arab funerary inscription from the 10th century which reuses the reverse of a Latin inscription, a review of the different theories about the Arab name of the city where it was found, Sagunto, and its possible ethimologies is also offered.

 

Casanova, E.: L’antroponímia en les inscripcions dels cementeris valencians

 

Gracias a los datos recogidos a través de siete cementerios de la provincia de Valencia se trata de analizar el legado antroponímico que sus lápidas contienen, observándose cómo, entre otros datos, las costumbres sociales han provocado la práctica desaparición de los apodos entre las nomenclaturas populares.

 

Thanks to the data compiled in seven cemeteries in the province of Valencia, the anthroponimic legacy that the gravestones contain is analysed. It is also observed how, among other data, the social customs have resulted into the non-inclusion of the nicknames among the popular names.

 

Casanovas Miró , J.: Algunas observaciones sobre el texto del epitafio hebreo saguntino, supuestamente atribuido a un jefe militar de Amasías

 

Nueva lectura y reconstrucción de una inscripción hebrea de Sagunto, quizá del s. XIV. El análisis de las fuentes permite a su autor, al mismo tiempo, repasar la historia de las diferentes ediciones que, con mayor o menor fortuna, han tratado los textos hebreos de esta zona.

 

A new reading and reconstruction of a Hebrew inscription from Sagunto, possibly from the14th century, are carried out. The analysis of the sources allows the author, to review simultaneously the history of the different editions which, with different fortune, have dealt with the Hebrew texts from this area .

 

Gil, L.: Algo más sobre Juan Parthenio Tovar

 

Se completa un trabajo aparecido en esta misma revista dedicado a Juan Parthenio Tovar, primer catedrático de Poesía y Oratoria de la Universidad de Valencia, mediante algunas precisiones biográficas, así como también sobre su obra poética.

 

This is a sequel to of a previous contribution, which had appeared in this same journal, dedicated to Juan Parthenio Tovar, the first Professor of Poetry and Oratory at the Universidad de Valencia, giving some more details about both his biography and his poetic works.

 

Gómez Font , X.: De codicibus librisque antiquis ad res epigraphicas inlustrandas

 

El autor revisa la importancia de los humanistas e ilustrados valencianos para la historia de la epigrafía del País Valenciano, centrando su estudio fundamentalmente sobre las figuras de Beuter, Escolano, Diago, Palos y Lumiares.

 

The author revises the importance of Valencian scholars in the Renaissance and the Enlightened for the history of the epigraphy of Valencia Land, focusing his study mainly on Beuter, Escolano, Diago, Palos and Lumiares.

 

Velaza, J.: En torno a la tradición manuscrita de la epigrafía ibérica: MLH III F.3.3 y el manuscrito de Dempere

 

Estudio de una inscripción ibérica de Santa Magdalena de Polpís (Castellón) conocida únicamente a través de la tradición manuscrita, y cuyo análisis sirve no sólo para mejorar las actuales lecturas, ciertamente dudosas, sino también para añadir un nuevo antropónimo al repertorio ibérico conocido.

 

A study of an Iberian inscription from Santa Magdalena de Polpís (Castellón), known only through the manuscript tradition, and whose analysis serves not only to improve present readings, somewhat doubtful, but also to add a new anthroponim to the known Iberian repertoire.

inici