ÍNDEX
ÍNDEX
0. Introducció ........................................................................................................................................................
I
I. Epigrafia Llatina
Arasa i Gil , F.: “El mil·liari de Borriol (la
Plana Alta, Castelló) en una carta de F. Vallés, Baró
de la Pobla Tornesa i la Serra
d’En Galzeran, al botànic A. J.
Cavanilles”......................................... 1
Castillo, C.: “ Seviri
Augustales en la región meridional del conventus
Tarraconensis”.................... 19
Del Hoyo , J.: “Nuevo estudio del carmen
epigraphicum de Pomponio”............................................... 27
Encarnação , J. d’: “A epigrafia romana do País
Valenciano”................................................................. 43
Ferragut , C. i Museros, L.: “Inscripción inédita de un beneficiarius consularis en Carthago
Nova”................................................................................................................................................................ 53
Gómez Pallarès , J.: “L’Epitafi de Justinià de València (IHC 409 = ILCV
1902):
Notes Complementàries de
Lectura”.......................................................................................................... 61
Gómez Pantoja , J. i
García Palomar, F.: “El culto a Hércules y otras
novedades epigráficas
en San Esteban de Gormaz
(Soria)”............................................................................................................ 73
Hernández Pérez , R.: “Sobre una antigua inscripción dialogada de Carthago Nova con
un hapax morfosintáctico (
uisitum uenisti)”.............................................................................................. 103
Mayer i Olivé , M.: “Una inscripció cristiana d’Andalusia conservada a
Barcelona”..........................
111
Seguí , J. J., Melchor,
J. M. i Benedito, J.: “Hallazgo en Valencia de una cabeza infantil
con marca
epigráfica”..................................................................................................................................... 119
Stylow , A. U. i
Gimeno Pascual, H.: “Minima de instrumento domestico ”...................................... 133
II. Epigrafia Grega
Melero, A .: “Un óstrakon
en griego de la Almoina de
Valencia”........................................................... 155
Redondo J.: “Assaig d’interpretació d’una inscripció poètica de
Sagunt”............................................... 161
III. Humanisme i altres Epigrafies
Barceló , C.: “Làpida funerària de Murbatir
(Sagunt, segle
X)”............................................................... 169
Casanova , E.: “L’antroponímia en les inscripcions dels cementeris
valencians”.................................. 179
Casanovas Miró , J.: “Algunas observaciones sobre el texto del epitafio
hebreo
saguntino, supuestamente
atribuido a un jefe militar de Amasías” ....................................................... 187
Gil , L.: “Algo más sobre Juan Parthenio
Tovar”............................................................................................ 205
Gómez Font
, X.: “De codicibus
librisque antiquis ad res epigraphicas inlustrandas”........................ 215
Velaza , J.: “En torno a la tradición manuscrita de la epigrafía ibérica: MLH III
F.3.3 y el
manuscrito de
Dempere”............................................................................................................................... 235
IV. Abstracts
........................................................................................................................................................... 241
Abstracts
I. Epigrafia Llatina
Arasa i Gil , F.: El mil·liari de
Borriol (la Plana Alta, Castelló) en una carta de F. Vallés, Baró de la Pobla
Tornesa i la Serra d’En Galzeran, al botànic A. J. Cavanilles
A través de la noticia de una de las primeras transcripciones del
conocido miliario de Borriol dedicado al emperador Decio se pone de relieve el
importante papel que los ilustrados valencianos del s. XVIII, como el propio
Vallés, desempeñaron en el campo de la epigrafía. Se añade, además, una nueva
lectura de dicha inscripción.
Through the discovery of one
of the first transcriptions of the well-known Borriol milliary dedicated to
emperor Decius, the important role that the Valencians of the Enlightenment in
the 18th century, such as Valdés, played in the field of epigraphy
is emphasised. It includes, moreover, a new reading of this inscription.
Castillo, C.: Seviri Augustales en la región meridional del conventus
Tarraconensis
Aunque son escasas, las inscripciones relativas a los Seviri Augustales conocidas en la región del Levante dejan entrever el rol del sevirato en la promoción social de las familias. Es el caso de Q. Sertorius Abascantus en Valentia y de M. Porcius Theopompus en Dertosa.
Este estudio propone: a) la interpretación de
la presencia de la palabra sevir en un epitafio, como índice de la evolución
que experimenta esta institución hacia una corporación de los antiguos Seviri
cuyo honor perdura; b) una hipótesis para interpretar el significado del
adjetivo primus que acompaña a veces al título de Sevir.
Bien qu‘elles
soient peu nombreuses, les inscriptions concernant les Seviri Augustales
connues dans la région du Levant laissent entrevoir le rôle du sévirat dans la
promotion sociale des familles. C‘est le cas de Q. Sertorius Abascantus à
Valentia et de M. Porcius Theopompus à Dertosa.
Cette étude
propose: a) l’interprétation de la présence du mot sevir sur une épitaphe,
comme index de l‘évolution accomplie dans le sein de cette institution vers une
corporation des anciens Seviri, dont l‘honneur perdure; b) une hypothèse pour
interpreter la signification de l’adjectif primus qui accompagne parfois le
titre de Sevir.
Del
Hoyo, J.: Nuevo estudio del carmen epigraphicum de Pomponio
Revisión de un epitafio poético procedente de
Valencia de Don Juan (León), del s. III, que constituye un claro «ejemplo» no
sólo del latín popular de la Hispania de esa «época» sino también de la
distinta concepción formal por parte de quien inscribe el texto entre el carmen y sus subscripta en prosa.
Revision
of a 3rd century poetic epitaph from Valencia de Don Juan (León),
which is a clear example not only of the popular Latin of the Hispania of that
time, but also of the different formal concept of the scriptor of the text
between the carmen and its subscripta in prose.
Encarnação , J. d’: A epigrafia romana do País Valenciano
Tras repasar buena parte de la obra de J.
Corell, se centra en la más reciente de sus publicaciones, el corpus de Ilici,
Lucentum, Allon y Dianium, para ofrecer una nueva perspectiva con respecto a
sendas inscripciones de la Vila Joiosa, además de un grafito sobre tegula que
resultará ser la minuta de una inscripción sepulcral.
After reviewing a good part of J. Corell’s works, this article focuses on the most recent of his publications, the corpus of Ilici, Lucentum, Allon and Dianium, in order to offer a new perspective regarding both inscriptions of the Vila Joiosa, besides a graphite on a tegula which will be proved to be the minute of a sepulchral inscription.
Ferragut, C. i Museros,
L.: Inscripción inédita de un beneficiarius
consularis en Carthago Nova
Nueva inscripción sepulcral de mediados del
s. II d.C. procedente de Cartagena en la que destaca la mención a un
beneficiario consular. Su particular hallazgo y sus características
internas–extrañas en esa zona– hacen dudar de su verdadero origen geográfico.
A new
sepulchral inscription of the mid-2nd century (A.D.) from Cartagena,
in which a consular beneficiary is given due prominence is analysed. Its
particular finding and internal characteristics, rare in that area, make us
doubt about its true geographical origin.
Gómez
Pallarès , J.: L’Epitafi de Justinià de València (IHC 409 =
ILCV 1902): Notes Complementàries de Lectura
Se realiza un nuevo estudio del epitafio
poético, conservado únicamente en un manuscrito de Justiniano, obispo de
Valencia. Inscripción probablemente del s. V, el autor recoge incluso la
posibilidad de que dicho texto jamás hubiese llegado a ser inscrito sobre
piedra.
Preserved
only in a manuscript, a new study of the poetic epitaph by Justiniano, bishop
of Valencia, is carried out. The author mentions the possibility that the text
of this inscription, probably from the 5th century, was never carved
in stone.
Gómez
Pantoja , J. i García Palomar, F.: El culto a Hércules y otras novedades
epigráficas en San Esteban de Gormaz (Soria)
Edición de diez nuevas inscripciones halladas
entre 1995 y 2000, procedentes de San Esteban de Gormaz (Soria), que confirman
la existencia en época romana, bien en San Esteban o en sus alrededores, de un
importante lugar de culto a Hércules.
This
edition of ten new inscriptions found between 1995 and 2000 in San Esteban de
Gormaz (Soria), confirms the existence in the Roman period, either in San
Esteban or surroundings, of an important workship place in honour to Hercules.
Hernández
Pérez , R.: Sobre una antigua inscripción dialogada de
Carthago Nova con un hapax morfosintáctico ( uisitum uenisti)
Se revisa una inscripción sepulcral de
Cartagena y datable como del s. I a.C. especialmente interesante por estar
compuesta en forma de diálogo –sólo existen dos testimonios más de esta
práctica en Hispania- y por presentar
una forma de supino, visitum, sin
paralelos.
A 1st
century B.C. sepulchral inscription from Cartagena, is revised. It is specially
interesting due to the fact that it is in the form of dialogue–there are only
two instances of this practice in Hispania- and that it has an unknown form of
supine, visitum, inside.
Mayer
i Olivé , M.: Una inscripció cristiana d’Andalusia
conservada a Barcelona
Edición de una inscripción funeraria
cristiana inédita, probablemente del s. VII, procedente de una colección
particular de Barcelona y que podría ser originaria de la provincia de Sevilla.
Presenta numerosas particularidades tanto en su formulario como desde el punto
de vista lingüístico.
Edition of
an unknown Christian funerary inscription, possibly from the 7 th
century, belonging to a private collection in Barcelona, that could have come
from the province of Sevilla. It presents several peculiarities both in its
formulary and from the linguistic perspective.
Seguí, J. J., Melchor, J. M. y Benedito
, J.: Hallazgo en Valencia de una cabeza
infantil con marca epigráfica
Noticia del hallazgo de una cabeza infantil
de mármol perteneciente a una escultura funeraria romana, en una excavación de
Valencia en 1999, en la que se aprecian restos de lo que pudiera ser algún tipo
de marca de factura. Incluye un análisis petrográfico de la pieza.
Presentation
of the finding of a marble child head from a Roman funerary sculpture in an
excavation in Valencia in 1999, in which there are remainings of what could
have been some type of authorship mark is emphasised. It includes a
petrographic analysis of the sculpture.
Stylow, A. U. y Gimeno Pascual, H.: Minima
de instrumento domestico
Partiendo de un sello conservado en Madrid
con el cognomen Pescenninus, que
Hübner dio por falso y del que sólo se conocían dos paralelos, se acaba por
reducir esos tres testimonios a una única pieza con un ajetreado pasado.
Además, se da noticia de tres nuevos sellos, dos anillos y un cuchillo de época
visigoda con sendas inscripciones en ambos lados de la hoja.
Starting with the analysis of a seal kept in Madrid with the cognomen Pescenninus, wich Hübner considered a fake and existing only two other similar pieces, these three tokens are thought to be the same object with an eventful past. Apart from this three new seals, two rings and a visigothic knife with inscriptions on both sides of the blade are presented.
II. Epigrafia Grega
Melero,
A.: Un óstrakon en griego de la
Almoina de Valencia
Edición y estudio de un graffito griego
hallado en las excavaciones de la Almoina (València)
Edition and study of a Greek graphite found in the excavations at the Almoina (València)
Redondo J.: Assaig
d’interpretació d’una inscripció poètica de Sagunt
Nuevo análisis y reflexión acerca del
fragmento de una pequeña inscripción poética griega de carácter funerario,
procedente de Sagunto, en la que, al parecer, el difunto se dirigiría en
primera persona a una de las musas. ss. I-III d.C.
A new
analysis and revision about the fragment of a small Greek poetic funerary
inscription from Sagunto, where it seems that the dead addressed one of the
muses in first person (1st-3rd centuries A.D.).
III. Humanisme i altres Epigrafies
Barceló, C.: Làpida funerària de Murbatir
(Sagunt, segle X)
Además de la lectura y edición de una nueva
inscripción funeraria árabe del s. X que reutiliza la parte posterior de una
inscripción latina, se ofrece un repaso a las diversas teorías existentes sobre
el nombre árabe de la ciudad en que se halló, Sagunto, y sus posibles
etimologías.
Apart from
the reading and edition of a new Arab funerary inscription from the 10th
century which reuses the reverse of a Latin inscription, a review of the
different theories about the Arab name of the city where it was found, Sagunto,
and its possible ethimologies is also offered.
Casanova, E.: L’antroponímia en les inscripcions dels cementeris valencians
Gracias a los datos recogidos a través de
siete cementerios de la provincia de Valencia se trata de analizar el legado
antroponímico que sus lápidas contienen, observándose cómo, entre otros datos,
las costumbres sociales han provocado la práctica desaparición de los apodos
entre las nomenclaturas populares.
Thanks to the data compiled in seven cemeteries in the province of Valencia, the anthroponimic legacy that the gravestones contain is analysed. It is also observed how, among other data, the social customs have resulted into the non-inclusion of the nicknames among the popular names.
Casanovas
Miró , J.: Algunas observaciones sobre el texto del
epitafio hebreo saguntino, supuestamente atribuido a un jefe militar de Amasías
Nueva lectura y reconstrucción de una
inscripción hebrea de Sagunto, quizá del s. XIV. El análisis de las fuentes
permite a su autor, al mismo tiempo, repasar la historia de las diferentes
ediciones que, con mayor o menor fortuna, han tratado los textos hebreos de
esta zona.
A new
reading and reconstruction of a Hebrew inscription from Sagunto, possibly from
the14th century, are carried out. The analysis of the sources allows
the author, to review simultaneously the history of the different editions
which, with different fortune, have dealt with the Hebrew texts from this area .
Gil, L.: Algo más sobre Juan Parthenio Tovar
Se completa un trabajo aparecido en esta
misma revista dedicado a Juan Parthenio Tovar, primer catedrático de Poesía y
Oratoria de la Universidad de Valencia, mediante algunas precisiones
biográficas, así como también sobre su obra poética.
This is a
sequel to of a previous contribution, which had appeared in this same journal,
dedicated to Juan Parthenio Tovar, the first Professor of Poetry and Oratory at
the Universidad de Valencia, giving some more details about both his biography
and his poetic works.
Gómez Font , X.: De codicibus librisque antiquis ad res
epigraphicas inlustrandas
El autor revisa la importancia de los
humanistas e ilustrados valencianos para la historia de la epigrafía del País
Valenciano, centrando su estudio fundamentalmente sobre las figuras de Beuter,
Escolano, Diago, Palos y Lumiares.
The author revises the importance of Valencian scholars in the Renaissance and the Enlightened for the history of the epigraphy of Valencia Land, focusing his study mainly on Beuter, Escolano, Diago, Palos and Lumiares.
Velaza, J.: En torno a la tradición manuscrita de la epigrafía ibérica: MLH III
F.3.3 y el manuscrito de Dempere
Estudio de una inscripción ibérica de Santa
Magdalena de Polpís (Castellón) conocida únicamente a través de la tradición
manuscrita, y cuyo análisis sirve no sólo para mejorar las actuales lecturas,
ciertamente dudosas, sino también para añadir un nuevo antropónimo al
repertorio ibérico conocido.
A study of an Iberian inscription from Santa Magdalena de Polpís (Castellón), known only through the manuscript tradition, and whose analysis serves not only to improve present readings, somewhat doubtful, but also to add a new anthroponim to the known Iberian repertoire.